ตำนานนิวคาสเซิลของฮาว ผู้พลิกประวัติศาสตร์ 56 ปี

น้ำตาแห่งความปลื้มปีติได้หลั่งไหลเมื่อ นิวคาสเซิล ยูไนเต็ด (Newcastle United) ในที่สุดก็ขับไล่ผีร้ายแห่งความล้มเหลวตลอด 56 ปีบนเวที เวมบลีย์ (Wembley) ที่เคยหลอกหลอนพวกเขามาตลอด

เมื่อผู้ตัดสิน จอห์น บรูคส์ (John Brooks) เป่านกหวีดยาวสิ้นสุดเกมยืนยันชัยชนะ 2-1 ในศึก คาราบาว คัพ (Carabao Cup) เหนือ ลิเวอร์พูล (Liverpool) คลื่นมหึมาสีขาวดำแห่งการเฉลิมฉลองก็ซัดซ่านไปทั่วสนามที่เคยมอบความพ่ายแพ้ให้พวกเขาติดต่อกันถึง 9 ครั้งนับตั้งแต่ นิวคาสเซิล คว้าแชมป์ เอฟเอ คัพ (FA Cup) ในปี 1955

ในที่สุด พวกเขาก็ยุติการรอคอยอันยาวนาน นับเป็นเวลา 56 ปีนับตั้งแต่แชมป์รายการใหญ่ล่าสุดได้มาถึง ไทน์ไซด์ (Tyneside) ในรูปแบบของถ้วย อินเตอร์-ซิตี้ส์ แฟร์ส คัพ (Inter-Cities Fairs Cup) ที่เลิกจัดไปแล้ว ช่วงเวลาที่ผ่านมาสโมสรนี้กลายเป็นตัวตลกและกระสอบทรายให้แฟนทีมอื่นล้อเลียน

ตอนนี้ – หลังจากชัยชนะอันสมเหตุสมผลที่ออกแบบโดยผู้จัดการทีมอย่าง เอ็ดดี้ ฮาว (Eddie Howe) ผู้ได้เปลี่ยนแปลงสโมสรในยุคแห่งความมั่งคั่งภายใต้เจ้าของชาว ซาอุดีอาระเบีย (Saudi Arabia) – คำสาปก็ได้ถูกสลายไปแล้ว

เวมบลีย์ แทบจะไม่ใหญ่พอที่จะบรรจุเสียงและอารมณ์ที่หล่อเลี้ยงการแสดงอันยอดเยี่ยม แฟนบางคนน้ำตาไหลแม้แต่ก่อนจบเกม หลายคนเอามือปิดตาไม่กล้ามองขณะที่นาฬิกาเดินเข้าสู่นาทีที่ 100 และความสุขสุดยอดของชัยชนะและหากใครไม่อยากพลาด สมัครเว็บบอล สามารถติดตามได้ที่เว็บไซต์นี้ได้เลยครับ

ฉากหลังสีขาวดำที่แฟนๆ นิวคาสเซิล มอบให้ สร้างกำแพงแห่งเสียงขณะที่การเฉลิมฉลองของพวกเขาถูกแสดงออกมาด้วยเพลงประจำถิ่นตะวันออกเฉียงเหนือ “เบลย์ดอน เรเซส” (Blaydon Races)

แดน เบิร์น (Dan Burn) และ อเล็กซานเดอร์ อิซัก (Alexander Isak) ทำประตูคนละครึ่งเวลาให้ นิวคาสเซิล ควบคุมเกมได้อย่างที่พวกเขาสมควรได้รับ แต่เมื่อ เฟเดริโก คิเอซา (Federico Chiesa) ตีประตูคืนในนาทีที่ 4 ของช่วงทดเวลา ทำให้ ลิเวอร์พูล มีความหวังอย่างไม่น่าเชื่อและไม่สมควร ความทรงจำอันเจ็บปวดจากปีที่ผ่านมาก็ย้อนกลับมาเยือนอีกครั้งในช่วงเวลาสั้นๆ

ความตึงเครียดช่างทนไม่ไหวที่ฝั่งแฟน นิวคาสเซิล แต่ทีมของ ฮาว ก็จัดการกับวินาทีสุดท้ายเหล่านั้นอย่างชาญฉลาดเช่นเดียวกับทุกอย่างที่พวกเขาทำ และ ลิเวอร์พูล ก็ไม่สามารถตอบโต้ได้

ฮาว และนักเตะของเขาได้รับประกันตำแหน่งในประวัติศาสตร์ของ ไทน์ไซด์ คาราบาว คัพ อาจไม่ใช่ถ้วยรายการสูงสุดในที่อื่น แต่นี่คือชัยชนะที่จะหมายถึงทุกอย่างสำหรับสโมสรขนาดยักษ์และแฟนๆ ของพวกเขา

และผู้จัดการทีมอาจพบว่าตัวเองได้รับรูปปั้นที่ เซนต์ เจมส์ พาร์ค (St James’ Park) ใกล้กับรูปปั้นของ เซอร์ บ็อบบี้ ร็อบสัน (Sir Bobby Robson) และ อลัน เชียเรอร์ (Alan Shearer) โดยเชียเรอร์เองก็ร่วมลุ้นทุกช่วงเวลาที่ เวมบลีย์ กับกองทัพตูน (Toon Army) ที่เหลือ

ฮาว เป็นผู้จัดการทีมชาวอังกฤษคนแรกที่ชนะ เอฟเอ คัพ หรือ ลีก คัพ นับตั้งแต่ แฮร์รี่ เรดแน็ปป์ (Harry Redknapp) ชนะ เอฟเอ คัพ กับ พอร์ทสมัธ (Portsmouth) ในปี 2008 เขายังเป็นผู้จัดการทีมชาวอังกฤษคนแรกที่ชนะถ้วยรายการนี้นับตั้งแต่ สตีฟ แม็คลาเรน (Steve McClaren) กับ มิดเดิลสโบรห์ (Middlesbrough) ในปี 2004

นิวคาสเซิล ดูเหมือนจะได้เรียนรู้ทุกบทเรียนจากความพ่ายแพ้ต่อ แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด (Manchester United) ในรอบชิงชนะเลิศนี้เมื่อสองปีก่อน คราวนี้พวกเขาพร้อมแล้ว คราวนี้พวกเขาลุกขึ้นสู้กับโอกาสนี้

กองทัพตูน ก็พร้อมเช่นกัน ข้อความง่ายๆ ว่า “บุกใส่พวกมัน” ที่ปรากฏบนธงที่คลี่ออกก่อนเตะเริ่ม ได้ถูกนำไปปฏิบัติตามตัวอักษร

และทั้งหมดนี้มาพร้อมกับเสียงที่ไม่มีวันหยุดและดังสนั่นของแฟนๆ ที่โหยหาวันนี้

เรื่องราวของ นิวคาสเซิล กระจัดกระจายไปทั่ว เวมบลีย์ พร้อมกับเศษกระดาษแห่งการเฉลิมฉลอง

เบิร์น ได้เติมเต็มวันที่ดีที่สุดของอาชีพของเขาเมื่อเขาได้รับการเรียกตัวเข้าทีมชาติ อังกฤษ (England) ครั้งแรกในวัย 32 ปี ตามด้วยการโหม่งอันทรงพลังจากลูกเตะมุมของ เคียแรน ทริปเปียร์ (Kieran Trippier) เพื่อทำประตูแรกในช่วงทดเวลาของครึ่งแรก

เขาได้ใช้ประโยชน์จากแผนอันไร้เหตุผลของ ลิเวอร์พูล ในการให้ อเล็กซิส แม็คอัลลิสเตอร์ (Alexis Mac Allister) ซึ่งตัวเตี้ยกว่าเขาเกือบหนึ่งฟุตมาคอยประกบ – บางอย่างที่ยังคงดำเนินต่อไปในครึ่งหลัง

ขณะที่ทำนองเพลงจากภาพยนตร์ โลคัล ฮีโร่ (Local Hero) – ส่วนถาวรของดนตรีประกอบที่ เซนต์ เจมส์ พาร์ค – ดังก้องที่ เวมบลีย์ ท่ามกลางภาพแห่งความยินดี มันอาจเป็นเกียรติแก่ เบิร์น ผู้เกิดที่ ไบลธ์ (Blyth) แฟนผู้ชื่นชอบตั้งแต่เด็ก ผู้ซึ่งชื่อของเขาจะถูกจารึกในตำนานของ นิวคาสเซิล ตลอดไป

อิซัก ถูกยกให้เป็นผู้ที่อาจเป็นผู้ชนะเกมของ นิวคาสเซิล ก่อนเกม และมันก็เป็นจริงเมื่อเขาตอบสนองอย่างรวดเร็วและรุนแรงต่อการเปิดบอลของ เจคอบ เมอร์ฟี่ (Jacob Murphy)

และแล้วก็มี โจลินตัน (Joelinton) ชาวบราซิล (Brazil) เป็นนักเตะที่ดีที่สุดในสนาม วิ่งอย่างทรงพลังและเข้าปะทะตลอดทั้งเกม มักจะตามด้วยการชูกำปั้นไปทางแฟนๆ นิวคาสเซิล

อย่างไรก็ตาม ฮาว ต้องได้รับเครดิตส่วนใหญ่สำหรับการจัดการและกลยุทธ์ที่ยอดเยี่ยมอีกครั้ง

เขาสืบทอดตำแหน่งต่อจาก สตีฟ บรูซ (Steve Bruce) ในเดือนพฤศจิกายน 2021 โดย นิวคาสเซิล อยู่อันดับที่ 19 ใน พรีเมียร์ลีก (Premier League) ห่างจากโซนปลอดภัย 5 คะแนนหลังผ่านไป 11 นัด

ฮาว นำพา นิวคาสเซิล เข้าสู่ แชมเปี้ยนส์ลีก (Champions League) ในฤดูกาลที่แล้ว แต่นี่คือความสำเร็จสูงสุด มีผู้จัดการทีมอย่างน้อย 31 คนที่คุมทีม นิวคาสเซิล ตั้งแต่ความสำเร็จครั้งล่าสุดของพวกเขา

ผู้จัดการวัย 47 ปีได้ข้ามอุปสรรคที่ดูเหมือนจะเอาชนะไม่ได้สำหรับหลายคน

วินัยเชิงรับอันเข้มงวดของทีม ฮาว ทำให้ โมฮาเหม็ด ซาลาห์ (Mohamed Salah) ดาวอันตรายของ ลิเวอร์พูล กลายเป็นตัวประกอบ

เขาไม่สามารถยิงหรือสร้างโอกาสให้ ลิเวอร์พูล ในเกมที่เขาเริ่มต้นเป็นเพียงครั้งที่สามเท่านั้น หลังจากเกม ลีก คัพ กับ อาร์เซนอล (Arsenal) เมื่อเขาเล่นไป 61 นาที และเลกแรกของรอบ 16 ทีมสุดท้าย แชมเปี้ยนส์ลีก กับ ปารีส แซงต์-แชร์กแมง (Paris St-Germain) เมื่อเขาถูกเปลี่ยนตัวออกในช่วง 4 นาทีสุดท้าย

นิวคาสเซิล สามารถและควรจะเพิ่มประตูได้อีกขณะที่พวกเขาเอาชนะทีม ลิเวอร์พูล ที่ดูเหมือนจะวิ่งในทรายดูดอย่างง่ายดาย ความพ่ายแพ้นี้ยิ่งทำให้การตกรอบ แชมเปี้ยนส์ลีก กลางสัปดาห์จากการดวลจุดโทษกับ ปารีส แซงต์-แชร์กแมง แย่ลงไปอีก

ฮาว ผู้นำและวีรบุรุษแห่งชัยชนะนี้ ผู้ซึ่งปกติแล้วใจเย็นเป็นน้ำแข็ง ยอมรับว่าแม้แต่เขาก็ถูกดูดเข้าไปในความหมายของโอกาสนี้ – ไม่ใช่แค่สำหรับสโมสรฟุตบอลแต่สำหรับเมืองทั้งเมือง

เขากล่าวว่า: “ผมมีอารมณ์ร่วมมากทั้งวัน ซึ่งไม่เหมือนผมเลย เรารู้ว่ามีอะไรเป็นเดิมพันสำหรับแฟนๆ ทุกคนของเรา เราต้องการทำให้พวกเขาภูมิใจและคว้าถ้วยรางวัล”

“ผมดีใจมากกับผลลัพธ์และการแสดง เราสมควรชนะแต่มันยากเมื่อ ลิเวอร์พูล ยิงได้ ผมคิดถึงช่วงต่อเวลาพิเศษ เรามักทำให้ตัวเองลำบากเสมอ มันไม่มีทางที่จะจบลงที่ 2-0”

ฮาว เสริมว่า: “เรารู้ดีถึงประวัติศาสตร์ เราต้องการทำให้สโมสรภูมิใจ เราต้องการทำประตู เราต้องการแสดงศักยภาพ เราต้องการชนะ เรากำลังทำลายพื้นที่ใหม่ ผมคิดว่าเรายอดเยี่ยมมาก”

แม้แต่ ฮาว ก็ยอมรับว่าประหลาดใจกับ เบิร์น ผู้ทำประตู เสริมว่า: “เราฝึกซ้อมลูกตั้งเล่นอย่างต่อเนื่องเป็นเวลาสองสัปดาห์สำหรับเกมนี้โดยเฉพาะ และถ้าคุณเห็นเราในการฝึกซ้อม คุณคงบอกว่าเราไม่มีโอกาส”

“เราไม่อยากเชื่อว่า แดน เบิร์น ทำประตูได้ เขาไม่ได้ซ้อมแบบนั้น”

นี่ไม่ใช่แค่ชัยชนะของสโมสรฟุตบอลและแฟนๆ มันคือชัยชนะของเมืองที่รอคอย 56 ปีเพื่อจะได้เพลิดเพลินกับโอกาสเช่นนี้

และงานปาร์ตี้ที่รอคอยมานานจะเดินทางจาก ไทน์ไซด์ ไปยัง เวมบลีย์ หลังจากวันที่จะอยู่ในความทรงจำของชาวจอร์ดี้ (Geordie) ตลอดไป

วันนี้ทางเรา จึงสรุปข่าวของ นิวคาสเซิล ยูไนเต็ด มาให้ทุกคนได้อ่านกันครับ และหากใครไม่อยากพลาด สมัครเว็บบอล สามารถติดตามได้ที่เว็บไซต์นี้ได้เลยครับ